CHINNANJIRU KILIYE - MANAMAGAL சின்னஞ் சிறுகிளியே - மணமகள்

கண்ணம்மா -- என் குழந்தை (பராசக்தியைக் குழந்தையாகக் கண்டு சொல்லிய பாட்டு)
சின்னஞ் சிறுகிளியே, -- கண்ணம்மா!     செல்வக் களஞ்சியமே! என்னைக் கலிதீர்த்தே -- உலகில்     ஏற்றம் புரியவந்தாய்!	1
பிள்ளைக் கனியமுதே, -- கண்ணம்மா!     பேசும்பொற் சித்திரமே! அள்ளி யணைத்திடவே -- என் முன்னே     ஆடிவருந் தேனே!	2
ஓடி வருகையிலே, -- கண்ணம்மா!     உள்ளங் குளிரு தடீ; ஆடித்திரிதல் கண்டால் -- உன்னைப்போய்     ஆவி தழுவு தடீ.	3
உச்சி தனை முகந்தால் -- கருவம்     ஓங்கி வளரு தடீ; மெச்சி யுனையூரார் -- புகழ்ந்தால்     மேனி சிலிர்க்கு தடீ.	4
கன்னத்தில் முத்தமிட்டால் -- உள்ளந்தான்     கள்வெறி கொள்ளு தடீ; உன்னைத் தழுவிடிலோ, -- கண்ணம்மா!     உன்மத்த மாகு தடீ.	5
சற்றுன் முகஞ் சிவந்தால் -- மனது     சஞ்சல மாகு தடீ; நெற்றி சுருங்கக் கண்டால் -- எனக்கு     நெஞ்சம் பதைக்கு தடீ	6
உன்கண்ணில் நீர்வழிந்தால் -- என்னெஞ்சில்     உதிரங் கொட்டு தடீ; என்கண்ணில் பாவையன்றோ? -- கண்ணம்மா!     என்னுயிர் நின்ன தன்றோ?	7
சொல்லு மழலையிலே, -- கண்ணம்மா!     துன்பங்கள் தீர்த்திடு வாய்; முல்லைச் சிரிப்பாலே -- எனது     மூர்க்கந் தவிர்த்திடுவாய்.	8
இன்பக் கதைக ளெல்லாம் -- உன்னைப்போல்     ஏடுகள் சொல்வ துண்டோ? அன்பு தருவதிலே -- உனைநேர்     ஆகுமொர் தெய்வ முண்டோ?	9
மார்பில் அணிவதற்கே -- உன்னைப்போல்     வைர மணிக ளுண்டோ? சீர்பெற்று வாழ்வதற்கே -- உன்னைப்போல்     செல்வம் பிறிது முண்டோ?	10